Parafia w Ogrodzieńcu wspominana jest, przez źródła pisane, około połowy XIV w., kiedy to należała do dekanatu w Lelowie. Pierwsza tutejsza świątynia była obiektem drewnianym. W połowie XVI w. budowla ta, za sprawą właściciel tych ziem, w myśl zasady „cuius regio eius religio” („czyja władza tego religia”) stała się kościołem protestanckim. Z początkiem XVII w. Mikołaj Firlej, ówczesny właściciel Ogrodzieńca, zwrócił świątynię katolikom.
Co ciekawe, nie wiemy, czy kościół został wówczas odrestaurowany, czy też powstał nowy - w każdym razie dokumenty mówią o konsekracji świątyni 16 maja 1633 r., przez biskupa Mikołaja Oberskiego. Kościół nosił wówczas wezwanie św. Wawrzyńca. W 1748 r., podczas wizytacji zanotowano, iż obiekt znajduje się w dość złym stanie z powodu zagrzybienia. Budowę nowego, murowanego kościoła rozpoczął wówczas proboszcz ks. Andrzej Bukiert, jednak na skutek braku funduszy prace budowlane ciągnęły się dość długo. Rzecz ukończył w 1787 r. dziedzic Ogrodzieńca, Jan Józef Jakliński. Nowy kościół pw. Przemienienia Pańskiego, konsekrował w 1883 r. biskup kielecki, Tomasz Teofil Kuliński.
Kościół pw. Przemienienia Pańskiego to budowla z wyniosłą wieżą, pod względem stylu reprezentująca formy przejściowe pomiędzy późnym barokiem a klasycyzmem. Przy głównej fasadzie znajdują się nisze, w których stoją posągi św. Wawrzyńca i św. Floriana. We wnętrzu świątyni, w ołtarzu głównym, umieszczony jest obraz Przemienienia Pańskiego, nad nim zaś obraz Boga Ojca. W bocznym ołtarzu znajduje się wizerunek Matki Bożej, reprezentujący tzw. typ Marii Śnieżnej.