Park Krajobrazowy Stawki obejmuje 1745 ha, co czyni z niego najmniejszy tego rodzaju obszar w Polsce. Utworzony został w 1982 r. i podlega obecnie pod zarząd Zespołu Parków Krajobrazowych Województwa Śląskiego. Obszar objęty granicami parku to tereny równinne, częściowo zabagnione oraz pokryte piaskami polodowcowymi. Charakterystyczna dla obszaru parku, leżącego w dorzeczu Wiercicy, jest duża ilość strumieni oraz bagien. W północnej części obszaru znajduje się również kilka stawów rybnych o nazwie Stawki, co zresztą dało nazwę parkowi. Zasadnicza część terenu to zwarty kompleks leśny, w którym wykształciło się kilka charakterystycznych zbiorowisk. W bardziej podmokłych partiach kompleksu, przede wszystkim w jego części wschodniej, wykształciły się zbiorowiska lasów wilgotnych. Są to przede wszystkim olsy (olszyny) oraz lasy łęgowe z udziałem olchy, jesionu i wiązu. Najcenniejsze fragmenty wymienionych drzewostanów objęto ochroną w rezerwacie o nazwie „Wielki Las”. Występują tu także grądy niskie z drzewostanem grabowo-lipowo-dębowym, wśród którego występują - w runie leśnym - gatunki charakterystyczne dla siedlisk wilgotnych. Zachodnia część parku porośnięta jest głównie przez lasy mieszane, których główny skład gatunkowy tworzą dęby, klony, lipy, graby oraz sosny. Miejscami wykształciły się tu również wilgotne bory sosnowe. Do roślinnych zbiorowisk nieleśnych na obszarze parku należą torfowiska oraz łąki wilgotne, a także związane ze stawami zbiorowiska wodne i szuwarowe. Interesujące jest występowanie roślin górskich, wśród których na uwagę zasługuje liczydło górskie - gatunek bardzo rzadko spotykany na obszarach nizin. Tutejsze lasy, położone w pewnej odległości od większych siedzib ludzkich, stanowią również ostoję zwierzyny, w tym rzadkich gatunków ptaków, jak bocian czarny. Miejscowe środowisko stanowi także dogodne miejsce bytowania płazów i gadów.