Miasteczko Śląskie jest niewielkim miastem, położonym na północnych obrzeżach Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Otaczają je zwarte kompleksy Lasów Lublinieckich.
Historia Miasteczka Śląskiego rozpoczęła się w XVI wieku i była związana z eksploatacją rud ołowiu, srebra i żelaza na ziemi tarnogórskiej. Najstarszą częścią współczesnego miasta jest Żyglin, o którym wspominają już źródła XI-wieczne. Dlatego bardzo wcześnie w Żyglinie postawiono kościół, przez długie wieki będący farą dla wszystkich okolicznych mieszkańców.
Rozwój górnictwa w XVI wieku spowodował powstanie nowej, zamieszkanej głównie przez gwarków osady, zwanej Żyglińskimi Górami. W 1561 roku otrzymała ona z rąk pana ziemi tarnogórsko-bytomskiej, Jerzego Fryderyka, margrabiego brandenburskiego, prawa miejskie i nazwę Georgenberg, która zresztą nie przyjęła się na długo. Kres pomyślności Miasteczka Śląskiego położyła wojna trzydziestoletnia, która zepchnęła je do roli wiejskiej osady. Po II wojnie światowej Miasteczko utraciło oficjalnie prawa miejskie, by odzyskać je w końcu w 1963 roku.
Miasto ukształtowało się wokół wydłużonego Rynku, który przecinała (i przecina) ważna droga z Tarnowskich Gór do Woźnik i dalej, na północ. Najcenniejszym zabytkiem na jego obszarze jest drewniany, XVII-wieczny kościół pod wezwaniem św. Jerzego i Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. W pierwszym dziesięcioleciu XX wieku na tyłach tej świątyni postawiono okazały, murowany kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
W XIX wieku przy głównej drodze wzniesiono ratusz, do którego wkrótce dobudowano wieżę na planie kwadratu. W granicach starego miasta znajdziemy także XIX-wieczny, ceglany budynek szkolny, murowane kamienice oraz charakterystyczne, parterowe domki, przykryte dwuspadowymi dachami.
