Przyłęk Szlachecki jest niewielką miejscowością, liczącą poniżej 200 stałych mieszkańców, położoną na prawym brzegu Pilicy, pomiędzy Szczekocinami i Koniecpolem, na wschodnich krańcach województwa śląskiego. Teren wioski przecina Centralna Magistrala Węglowa. Nadpilickie łąki zagospodarowywano już w czasach średniowiecznych. Świadczy o tym fakt, że pierwszą świątynię w Przyłęku zbudowano w 1412 roku – fundatorami skromnego, drewnianego obiektu byli ówcześni właściciele tych ziem, czyli Jan Prandota i Jan Wyżga. Co ciekawe, już w następnym roku biskup krakowski, Wojciech Jastrzębiec, erygował przy przyłęckim kościele samodzielną parafię. W dobie reformacji, w drugiej połowie XVI wieku burgrabia krakowski, Marian Przyłęcki, przekształcił świątynię w siedzibę zboru ariańskiego. Po trzydziestu paru latach wróciła ona w ręce katolików. W latach 30. XVII wieku ten stary, drewniany kościółek zastąpiono nowym. Obecny kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Przyłęku Szlacheckim został postawiony w latach 1774-80, dzięki fundacji Justyny z Raczyńskich Moszczeńskiej, kasztelanowej santockiej (Przyłęk odziedziczyła po dziadku, Janie z Lubrańca Dębskim). Budowla ta, w stylu barokowym, stoi na wzniesieniu na prawym brzegu Pilicy. Jest orientowana, jednonawowa, z półkoliście zamkniętym prezbiterium. Elewacja frontowa ozdobiona jest szczytem z falistymi spływami. Wewnątrz znajdują się liczne zabytki z poprzedniego kościoła. Niezwykle interesujący jest - chociażby - rokokowy ołtarz główny, rzeźby w dwóch ołtarzach bocznych, prospekt organowy i chrzcielnica. Na zewnątrz uwagę zwraca ogrodzenie ze stojącymi w narożnikach wieżami dzwonnic, przykrytych barokowymi hełmami.