Budowę kościoła pod wezwaniem św. św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach poprzedziło znaczące wydarzenie: 20 czerwca 1884 roku, w świętochłowickiej kopalni „Niemcy”, masy wody odcięły od świata 43 górników. Cudem zostali uratowani po kilku dniach. Wierzono, że nie obyło się w tym przypadku bez interwencji Opatrzności. Ocaleni wystąpili więc z inicjatywą budowy świątyni. Neogotycki Kościół św. św. Piotra i Pawła stanął ostatecznie w 1891 roku.
Pierwsza wzmianka o Świętochłowicach pochodzi z XIV wieku. Przez następne stulecia miejscowość rozwijała się jako wioska w pobliżu jednego z najważniejszych miast śląskich – Bytomia. Od początku swego istnienia pozostawała w granicach bytomskiej parafii św. Małgorzaty, a od XVI wieku – Najświętszej Marii Panny. W XIX stuleciu Górny Śląsk przeżywał czas gorączkowego rozwoju przemysłowego. Powstawały kopalnie i huty, dotychczasowe wioski przekształcały się w duże ośrodki industrialne. Chociażby wokół Huty „Królewskiej” wyrosło miasto o tej samej nazwie. Wkrótce zbudowano w nim kościół katolicki św. Barbary, który ustanowiono dla świętochłowiczan kościołem parafialnym. Jednak gwałtowny wzrost liczby ludności w mieście w następnych latach sprawił, że budowa własnej świątyni stawała się nieodzowna.
20 czerwca 1884 roku w kopalni „Niemcy” doszło do katastrofy. Woda zalała korytarze, odcinając drogę ucieczki 43 górnikom. Kilkudniowe próby ich wydostania spaliły na panewce, więc akcję ratowniczą postanowiono zakończyć. Prośby księdza Michalskiego z Lipin i rodzin górników doprowadziły do jej przedłużenia o 24 godziny. W efekcie wszystkich uratowano. Ocaleni wystąpili z prośbą do cesarza Wilhelma o wsparcie budowy kościoła w Świętochłowicach. Stosowne pozwolenia nadeszły dopiero po 5 latach. Plany przygotował architekt z Bytomia – Paul Jackisch. Miał on już na swoim koncie budowle sakralne w Mysłowicach i Mikołowie.
Kościół św. św. Piotra i Pawła został zbudowany w latach 1889-1891. Jest to budowla orientowana, z cegły, na planie krzyża łacińskiego. Składa się z wieży zakończonej iglicą, szerokiej nawy głównej, nawy poprzecznej czyli transeptu oraz prezbiterium. Budynek z zewnątrz i wewnątrz reprezentuje styl neogotycki. W środku zobaczymy ołtarz główny poświęcony patronom świątyni oraz ołtarze boczne: Najświętszej Marii Panny i Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1894 roku utworzono przy kościele parafię św. św. Piotra i Pawła.