Kościół ewangelicki św. Jana Chrzciciela znajduje się w centrum Świętochłowic, przy ul. Katowickiej. Obiekt ufundowany został na przełomie XIX i XX w. przez księcia Donnersmarcka.
Zanim ukończono budowę kościoła św. Jana Chrzciciela, ewangelicy ze Świętochłowic uczęszczali na nabożeństwa do kościoła Elżbiety w Chorzowie, później zaś zorganizowano nabożeństwa w dawnej szkole. W czasie gdy dojrzała myśl o wzniesieniu własnego obiektu sakralnego, z pomocą pospieszył sam książę Guido Henkel von Donnersmarck. Darując grunt pod budowę kościoła zapragnął zarazem, by stał on frontem do Dyrekcji Kopalń i Hut Donnersmarcków. Projekt, autorstwa architekta Memmingera z Merseburga, zakupiono od niemieckiej gminy Koben. Wznosząc budowlę uwzględniono pewne poprawki wniesione do pierwotnego planu przez architekta Nixdorfa z Tarnowskich Gór.
Kościół ewangelicki św. Jana Chrzciciela poświęcony został w grudnia 1901 roku. Niedługo później powstał budynek plebanii. Ceglana budowla wzniesiona została w powszechnym wówczas stylu neogotyckim. Jest gmachem z wysoką, strzelistą wieżą oraz przylegającymi do niej czterema mniejszymi wieżyczkami. Wnętrze, jak zazwyczaj w kościołach ewangelickich, jest wyposażone bardzo skromnie. W oknach znajdują się secesyjne witraże. W 1910 roku Konsystorz (czyli władza biskupia) Śląskiej Prowincji Kościelnej we Wrocławiu wydał edykt, na mocy którego powołano w Świętochłowicach samodzielną parafię ewangelicką. Z czasem wokół parafii zaczęły działać liczne stowarzyszenia i grupy zrzeszające mieszkańców. W 1945 r. na tutejszych ewangelików, podobnie jak innych mieszkańców Górnego Śląska, spadły komunistyczne represje. W latach 80. ewangelicka parafia w Świętochłowicach stała się ważnym miejscem dystrybucji zagranicznej pomocy humanitarnej dla Ślązaków. Obecnie parafia utrzymuje kontakty partnerskie z parafiami ewangelickimi w Niemczech i Holandii. Odbywają się tu również spotkania i nabożeństwa ekumeniczne o zasięgu lokalnym oraz diecezjalnym.