Każdy, kto trafi do Jastrzębia musi dotrzeć na ulicę 1 Maja – i tam właśnie polecamy udać się w pierwszej kolejności. To przede wszystkim adres wielu jastrzębskich zabytków i droga do uwielbianego przez mieszkańców i przyjezdnych Parku Zdrojowego. Można śmiało przyznać, że to najbardziej spacerowa ulica miasta, wypełniona kawiarniami i restauracjami. Musicie zobaczyć ją i za dnia, i wieczorem, kiedy pięknie oświetlona tworzy romantyczną atmosferę idealną na spacer we dwoje.
Spacerując ulicą 1 Maja zobaczycie kilka zabytkowych budynków – miniemy Dom św. Jacka, w którego piwnicy mieści się dziś pizzeria Naro, budynek byłego Hotelu Hohenzollern (stojący vis a vis wejścia do Parku) oraz Willę Łucję, dziś siedzibę PCK. Tuż za zabytkowym Kościołem Najświętszego Serca Pana Jezusa (kiedyś mieścił się tu Zakład Marii – siedziba sanatorium dla dzieci) czeka na Was główna aleja Parku Zdrojowego, który jest absolutnym must see naszego miasta.
Jeśli zamiast skręcić do parku zdecydujecie się spacerować dalej ulicą 1 Maja zobaczycie też Betanię III – dziś okazały hotel Dąbrówka wraz z elegancką restauracją Parkową oraz stojący kilkadziesiąt metrów dalej budynek niegdysiejszego Sanatorium Spółki Brackiej, w której dziś mieści się między innymi Galeria Dzwonków.
Dzieje ulicy są co najmniej tak stare, jak historia uzdrowiska. Istnieją przypuszczenia, że korzystano z niej jeszcze w latach 50-tych XIX wieku, jednak sposób poprowadzenia drogi sugeruje, że została wytyczona nieco później – jako starannie zaplanowana oś powstającego uzdrowiska. Jej historia łączy się też z historią miłosną: w 1861 roku hrabia Felix von Königsdorff, założyciel uzdrowiska, został ojcem. Główna arteria uzdrowiska została w tym czasie nazwana imieniem jego żony – Paulastrasse.
Początkowo był to szeroki, otoczony zielenią deptak a zabudowania powstawały jedynie po jego południowej stronie. Z czasem stał się miejscem w którym utworzyła się baza hotelowa dla gości uzdrowiska. W latach 80-tych XIX wieku powstał przy niej zakład Betania orz Zakład Marii. Jej znaczenie stale rosło.
W okresie międzywojennym droga nosiła nazwę ulicy Mikołaja, a tuż po drugiej wojnie światowej – ulicy Korfantego. Jej aktualna nazwa powstała w latach 50-tych.