Lubsza jest niedużą miejscowością, położoną na Progu Woźnickim, na zachód od Woźnik, przy drodze wojewódzkiej nr 908, łączącej Częstochowę z Tarnowskimi Górami. Na południe od wsi ciągną się Lasy Lublinieckie, z kolei na północy bliskie są już granice Parku Krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą”. Początki Lubszy tkwią w czasach średniowiecznych.
O istnieniu miejscowości możemy wnioskować z zapisanej pod rokiem 1316 wzmianki o właścicielu tutejszego majątku, niejakim Magnusie de Lubsa. Licznymi legendami obrosła znajdująca się na zachód od centrum wsi, wapienna, zalesiona Góra Grojec. Wspominają one m.in. o stojącym na niej zamku, który miał się zapaść pod ziemię. Inną legendę przytoczył w swojej książce związany z Lubszą, XIX-wieczny działach polski na Górnym Śląsku – Józef Lompa. Pisał on:
"Za wsią jest pagórek, naprzeciw góry Grojec, kopcem zwany. Tam miał być kościół lubszecki, ale się drzewo tam nawiezione każdej nocy - na pół ćwierci mili - do Lubszy staczało, tam gdzie teraźniejszy kościół stoi".
Wspomniany kościół św. Jakuba Apostoła Starszego w Lubszy, może się faktycznie pochwalić równie jak wieś długą historią. Wszystko wskazuje na to, że został wzniesiony już w XIV, a najpóźniej w XV wieku. Jednak ostateczny, dzisiejszy kształt uzyskał po dużej przebudowie z roku 1930. Budowla w pewnej mierze zachowała charakter gotycko-renesansowy - najstarsze fragmenty (XV-wieczne) odnajdziemy u podstawy jej kamiennej wieży. W środku warto zwrócić uwagę na barokowe ołtarze i chrzcielnicę z XVIII wieku. Innym, ważnym zabytkiem w Lubszy jest budynek szkoły parafialnej, w której w pierwszej połowie XIX wieku uczył wspomniany Józef Lompa – polski działacz narodowy na Śląsku.