Kościół ewangelicki w Drogomyślu stanowi jeden z „kościołów tolerancji”, które wzniesione zostały na mocy tzw. patentu tolerancyjnego, wydanego przez cesarza austriackiego Józefa II w 1781 r. Budowla wzniesiona została niedługo później, poświęcona zaś została w r. 1797. Interesujący jest fakt uzyskania zezwolenia na budowę kościelnej wieży (na co sam patent tolerancyjny nie zezwalał). Kościół jest siedzibą ewangelickiej parafii.
Drogomyśl to miejscowość położona nad Wisłą, w gminie Strumień. Po raz pierwszy wzmiankowana była w 1452 r. Część mieszkańców przeszła w XVI w. na luteranizm. Powstały w Drogomyślu kościół ewangelicki jest jednym z tzw. kościołów tolerancji, które wzniesione zostały na Śląsku Cieszyńskim w ostatnich latach XVIII w. Prawo do ich budowy ewangelicy otrzymali na mocy tzw. patentu tolerancyjnego, wydanego w 1781 r. przez cesarza Austrii Józefa II. W tradycyjnie katolickim cesarstwie innowiercy, w tym luteranie, zyskali wówczas wolność wyznania (dotąd poważnie ograniczoną) oraz możliwość budowy domów modlitwy. Owe przybytki wiary nie mogły jeszcze wówczas mieć charakteru publicznego kościoła, co w praktyce wiązało się z niemożnością zlokalizowania głównego wejścia od strony ulicy czy wznoszenia wież. Na Śląsku Cieszyńskim istniało wówczas największe skupisko ewangelików w tym regionie imperium Habsburgów, istniał tu zresztą już wcześniej tzw. kościół łaski w Cieszynie. Teraz dołączyły do niego nowe budowle, m.in. świątynia w Drogomyślu. Pozwolenie na jej budowę uzyskano w 1787 r. Kamień węgielny położony został 25 maja roku następnego. Kościół ufundowany został przez ówczesnego właściciela miejscowości, barona Fryderyka Henryka Callischa. Tutejszym ewangelikom udało się dostać w 1792 r. również specjalne zezwolenie na budowę wieży (uzyskano zatem więcej, niż gwarantował sam patent tolerancyjny). Trójnawowy kościół, w stylu powściągliwie klasycystycznym, poświęcony został 15 października 1797 r. Świątynia znacznie ucierpiała podczas II wojny światowej, po czym została odbudowana, na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych.