W Kłobukowicach – wiosce położonej malowniczo na skarpie nadwarciańskiej w pobliżu Częstochowy – odnajdziemy ładny zespół pałacowy, na który składa się neogotycki pałac z drugiej połowy XIX wieku, XVIII-wieczny spichlerz i budynki folwarczne. Na przełomie XIX i XX stulecia pałac należał do światowej sławy śpiewaków operowych – braci Jana i Edwarda Reszków. Później gospodarowali tutaj Nieniewscy, którzy przekazali obiekt miastu Częstochowie. Obecnie jest to własność prywatna. Kłobukowice leżą kilka kilometrów na północny wschód od Częstochowy, w sąsiedztwie Mstowa. Sielski krajobraz wioski podkreśla płynąca tutaj leniwie i meandrująca Warta. W drugiej połowie XIX stulecia na jej lewym brzegu stanął eklektyczny pałac z romantyczną wieżą. Jego najbardziej znanymi właścicielami byli Reszkowie – śpiewacy operowi, którzy zdobyli światową popularność. Reszkowie wywodzili się z Warszawy. Karierę muzyczną zrobiło rodzeństwo: Józefina, Jan i Edward. W drugiej połowie XIX wieku podbijali sceny operowe Europy i Ameryki. Po zakończeniu kariery osiedlili się w swoich podczęstochowskich majątkach. Dobra ich liczyły wówczas ponad 3500 ha i obejmowały m.in. Skrzydłów, Garnek, Borowno i Kłobukowice. Pałac w Kłobukowicach należał do Reszków do czasów międzywojennych. W 1922 roku został własnością córki Edwarda – Janiny, która wyszła za Adama Nieniewskiego. W latach 30. Nieniewscy przekazali obiekt miastu Częstochowie. Podczas wojny znalazły tutaj schronienie setki uchodźców z Warszawy. Za czasów PRL w pałacu urządzono wpierw sierociniec, a później siedzibę spółdzielni rolniczej i Związku Walki Młodych. Obecnie jest własnością prywatną. Pałac w Kłobukowicach wzniesiono w stylu eklektycznym - dopatrzeć się w nim można elementów nawiązujących zarówno do gotyku, jak i klasycyzmu czy renesansu. Obiekt składa się z trzech części. Do głównego, dwukondygnacyjnego budynku przylega szerszy – jednokondygnacyjny. Obydwa postawiono na planie prostokąta. Najbardziej efektowana jest czterokondygnacyjna wieża, umieszczona po wschodniej stronie pałacu; zwieńczono ją neogotyckim krenelażem. Elewacje są boniowane. W sąsiedztwie pałacu zachowało się kilka budowli gospodarczych. Warto zwrócić uwagę na XVIII-wieczny spichlerz oraz zabudowania dla służby. W stronę Warty rozciąga się dziesięciohektarowy park z pięknymi okazami lip, jaworów czy kasztanowców.