Kalwaria Pszowska to znajdujący się w niedalekiej odległości od centrum Pszowa zespół kościoła oraz czternastu neobarokowych kaplic, w których poprzez kompozycje rzeźbiarskie przedstawione zostały poszczególne stacje Drogi Krzyżowej. Kalwaria Pszowska leży w malowniczym, pagórkowatym terenie sprzyjającym atmosferze wyciszenia i modlitwy. Wraz z pobliskim sanktuarium w Pszowie jest to jedno z popularnych na Śląsku miejsc pielgrzymkowych.
Historia tutejszej kalwarii sięga lat 1848-1883, kiedy proboszczem w pszowskiej parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny był ks. Paweł Skwara. Pomysłu zbudowania zespołu sakralnego nie udało mu się jednak zrealizować. Idea zaczęła być wcielana w życie w początkach XX w, gdy w 1907 r. ówczesny proboszcz parafii w Pszowie, ks. Bruno Laska, zamierzał postawić kompleks kaplic, z których jedna miała pełnić w przyszłości funkcje kościoła. Początkowo postawiono jedynie dębowe słupy z zawieszonymi na nich obrazami Drogi Krzyżowej. W 1911 roku były gotowe już trzy kaplice, w tym budynek kościoła. Autorem projektów kaplic był Walenty Maciejek, który był także ich głównym budowniczym. Wkrótce nadeszła I wojna światowa, dalsze prace zostały więc przerwane, a część wyposażenia obiektów spłonęła. Nieco zapomniane miejsce ulegało dewastacji. Dzieło dokończył w latach 20-tych ks. Mikołaj Knosala. Każda z kaplic otrzymała inny wygląd. Wewnątrz nich umieszczono rzeźby ilustrujące kolejne stacje Drogi Krzyżowej, wykonane przez firmę Panka z Poznania. Mieszkańcy Pszowa aktywnie włączyli się w budowę. Uroczyste poświęcenie kalwarii miało miejsce 1 września 1929 roku. Aktualny budynek tutejszego kościoła parafialnego pełnił pierwotnie funkcję kaplicy Zmartwychwstania Pańskiego. II wojna przyniosła kolejny okres zapomnienia kalwarii. W latach powojennych obiektem zaopiekował się ks. Wojciech Urban z Rydułtów, który zamieszkał w sąsiedztwie po przejściu na emeryturę, a w roku 1964 został mianowany rektorem tutejszego kościoła. Przy kaplicach rodziły się liczne powołania kapłańskie i zakonne, a często przebywał tu m.in. Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki (twórca Ruchu Światło-Życie, który swój sprzeciw wobec systemu komunistycznego przypłacił śmiercią w 1987 r.). W latach 80-tych, gdy rozkwitał ruch pielgrzymkowy, kościół przebudowano, stawiając wkrótce obok niego dzwonnicę, a także wybudowano kaplicę Matki Bożej Szensztackiej. W roku 1987 przy kościele erygowano parafię. Szczególne uroczystości mają tu miejsce w wigilie odpustów bazyliki pszowskiej, a więc w ostatnią sobotę czerwca (związaną ze świętem Piotra i Pawła) oraz w sobotę po 7 września (wigilia głównego odpustu bazyliki Narodzenia NMP w Pszowie).