Mijaczów oraz Stary i Nowy Myszków stanowią centrum dzisiejszego Myszkowa, miasta powołanego do życia dopiero w 1950 roku. Dzielnice te leżą na lewym brzegu Warty, na zachód od przecinającej miasto linii kolejowej. Początki Mijaczowa sięgają czasów średniowiecznych – pierwsze informacje o osadzie pochodzą z XV wieku. Przez następne stulecia okolice te wchodziły w skład Księstwa Siewierskiego, którego samodzielnymi władcami aż do 1790 roku byli kolejni biskupi krakowscy. Na prawym brzegu Warty rozciągało się już Królestwo Polskie.
Pod koniec XVIII wieku w Mijaczowie zbudowano pierwszy zakład hutniczy, który w XIX wieku rozwinął się w duże przedsiębiorstwo metalurgiczne, pozostające w rękach Bauerertzów. Pod koniec XIX stulecia w Mijaczowie ruszyły także znane później fabryki - włókiennicza i drzewna. W Mijaczowie zachowało się kilka interesujących zabytków architektonicznych. Warto wspomnieć przede wszystkim o pałacu Schmeltzera oraz willi Steinhagena - obiektach wzniesionych przez tutejszych przemysłowców. Jednak najstarszą budowlą jest kaplica pod wezwaniem Narodzenia Pana Jezusa, a którą odnajdziemy w sąsiedztwie nowego kościoła parafialnego pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Marii Panny.
Kaplica w Mijaczowie jest skromnym obiektem z kamienia, powstałym jako kaplica dworska w majątku mijaczowskim Joachima Borowskiego (lub Borkowskiego), który umieścił w niej obraz Matki Bożej Mijaczowskiej. W XIX wieku dopuszczono do odprawiania w kaplicy nabożeństw. Kiedy w połowie tego stulecia rozbierano pałac, postanowiono pozostawić kaplicę. Od początku XX wieku mogli z niej korzystać mieszkańcy Myszkowa, a świątynia pełniła do 1924 roku rolę kościoła parafialnego. Właściwą parafię powołano przy kaplicy w roku 1980. Po 15 latach stanął w jej sąsiedztwie kościół Narodzenia NMP.
Kaplica pod wezwaniem Narodzenia Pana Jezusa w Mijaczowie jest kamienną budowlą, wzniesioną na planie prostokąta, przykrytą dwuspadowym dachem. We wnętrzu zobaczymy sklepienie kolebkowe z lunetami.